Epileptische symptomen bij de bijbelse profeten?

In hun epileptische of psychotische aanvallen die ze interpreteerden als “profetische” visioenen, hoorde Ezechiël “luide donderende geluiden” (Ezechiël 3:12); Jeremia hoorde “het geluid van de trompet” (Jeremia 4:19); Jesaja hoorde luide en schrille stemmen als “iemand die huilt in de woestijn” (Jesaja 40:3).

Tijdens wat volgens hem zijn “profetische” ervaring was, “beven” alle “beenderen” van Jeremia (Jeremia 23:9) en verscheen hij aan anderen als een “dronken man”.

Jesaja’s hart “hijgde” (d.w.z. klopte hevig) in zijn “profetische” ervaring volgens Jesaja 21:4.

Vergelijk dit met degenen die in het Oude Testament als profeten worden beschouwd: de oudtestamentische profeten verwondden en bloedden zichzelf (zie: 1 Koningen 20:35-43) onder invloed van wat zij beschouwden als hun “profetische” ervaring.

Jesaja’s hart zou beven en hij zou zwaar ademen in wat hij geloofde dat zijn “profetische” visioenen waren (Jesaja 21:4).

In het psychotische visioen van Abraham viel hij “met zijn gezicht naar beneden” op de grond (Genesis 17:3). In zijn visioenen, waarvan hij beweerde dat ze “profetisch” waren, viel Ezechiël op zijn gezicht (Ezechiël 1:28; 43:1-5; 44:4). Toen Petrus en de discipelen van Jezus een psychotisch visioen kregen, ‘vielen ze plat op de grond’. (Matteüs 17:6)

Oudtestamentische profeten bedekten zichzelf met ruwe en dikke “kledingstukken van haar” en leren gordels (Zacharia 13:4; 2 Koningen 1:8).

Daniël viel bewusteloos bij het waarnemen van een visioen, waarvan hij beweerde dat het een “profetische” ervaring was (Daniël 10:8, 9f).

Max Weber schrijft:

Zij [de oudtestamentische profeten] schreeuwden (karah) hun profetieën hardop de wereld in, deels in niet te onderscheiden woorden, deels in vervloekingen, bedreigingen en zegeningen met speeksel dat uit hun mond liep (hittif “geifern” betekent profeteren), nu mompelend of stotterend. Max Weber, Ancient Judaism (NY, 1952), p. 287

Ik had al aangegeven dat Ezechiël leed aan verlamming van de ledematen en van de tong (Ezechiël 3:25f), van welke zwakheden hij alleen verlost is na de uitspraak (waarvan hij dacht dat het “profetisch” was) van de val van Jeruzalem (Ezechiël 24 :27; 33 22).

De opmerking van de onverdraagzame auteur van de oorspronkelijke post zelf verklaarde dat dit geen (d.w.z. naar zijn mening) een symptoom van epilepsie was. Het is dus niet nodig om het verder te onderzoeken omdat hij/zij hier geen bezwaar tegen heeft gemaakt.